Literatura faktu

Mistycyzm i nadużycia seksualne, dzieła charytatywne i zabieranie dóbr osobistych, fanatyzm, kult charyzmatycznego przywódcy i zniewolenie kobiet. Istnieje długa lista sprzeczności, które wyłaniają się z wielkiego śledztwa w sprawie Ruchu Focolari, rzeczywistości kościelnej pod wieloma względami nieznanej, mimo że ma dwa miliony wyznawców na całym świecie.

Ferruccio Pinotti zebrał w książce bogatą dokumentację na temat świata Focolari oraz wywiady ze świadkami, byłymi fokolarynami, teologami i ekspertami, wydobywając na światło dzienne prawdę o Ruchu Focolari.

- Walczę w domu, walczę w pracy, walczę ze społeczeństwem przyznaje jedna z bohaterek książki Ludwiki Włodek. - To zabiera mnóstwo energii. Ledwo skończyłam 30 lat, a już mam siwe włosy. O włosy zresztą też musiałam walczyć. Jak obcięłam je do ucha, ojciec chciał mnie wyrzucić z domu. Nie mógł zrozumieć, dlaczego nie może mi kazać nosić długich. Kiedy dostałam pierwszą pensję, usłyszałam od niego, że wolałby żeby to mój brat tyle zarabiał. Ale się nie poddałam. Dzięki tej walce jestem silna. Nikt mnie nie zatrzyma.
Buntowniczki z Afganistanu opowiada o walce Afganek o niezależność. Pokazuje jaką drogę musiały przejść żeby stać się znanymi polityczkami, artystkami, działaczkami. Włodek rozmawiała z kobietami, dla których udział w modernizacji kraju był rodzinną tradycją, ale też z dziewczynami, które musiały postawić się nawet własnym rodzicom, żeby pokonać stereotypy i ograniczenia narzucane przez patriarchat i specyficznie rozumianą tradycję.
Za swoją niezależność płaciły ogromną ceną. Były obiektem ataków i hejtu. Talibowie umieszczali ich nazwiska na listach do odstrzału, konserwatywni mułłowie wytykali je palcem. Atakowane były one same i ich najbliżsi.
Włodek zna swoje bohaterki od lat. Z wieloma się przyjaźni. Śledziła rozwój ich karier, towarzyszyła im w sukcesach zawodowych i w życiu prywatnym. Była z nimi w kontakcie gdy w sierpniu 2021 roku talibowie zajmowali Kabul, z niektórymi spotkała się w Polsce. Jej książka pokazuje, że walka o prawa kobiet w Afganistanie (i nie tylko) nigdy się nie kończy, a kobieca solidarność może zdziałać cuda.

Poruszające świadectwo nastolatka, który przetrwał Auschwitz. Zajrzyj ponownie do obozu zagłady i prześledź to, co się tam działo oczami dziecka.

"Chłopiec, który narysował Auschwitz" to bogato ilustrowana opowieść Thomasa Geve. To właśnie ON trafił do obozu koncentracyjnego w wieku trzynastu lat i pozostał tam aż do piętnastego roku życia. I choć doczekał wyzwolenia, zdał szczegółową relację tego, co działo się za murami Auschwitz. Nie chodzi tutaj wyłącznie o jego poruszające zwierzenia i wspomnienia, ale również rysunki, które odtworzył na podstawie tych wykonywanych podczas przebywania w niewoli. Swój album Thomas pokazał ojcu. Ten nie przebywał w obozie z synem, ponieważ w tamtej chwili znajdował się w Anglii. Trudno było mu też objąć rozumem, jak wiele musiał znieść wrażliwy nastolatek.

Książka, która stara się szczegółowo przedstawić życie Sidonie-Gabrielle Colette, wraz z wszystkimi jego kontrowersjami. Sięgnij po tę pozycję i dowiedz się wszystkiego o tej niesamowitej postaci.

"Colette. Biografia" stanowi próbę dokładnego odtworzenia losów francuskiej pisarki Sidonie-Gabrielle Colette, posługującej się pseudonimem artystycznym "Colette". Autorki książki nie skupiły się tu wyłącznie na twórczości przedstawianej przez nie bohaterki, ale postanowiły ustalić, co tak naprawdę wydarzyło się w jej życiu, a co stanowi jedynie dobrze opowiedzianą legendę. Nie zostały więc przemilczane zdecydowane starania wyjścia z utartych schematów, przełamywania stereotypów, jakich dokonywała Colette w trakcie swojego życia. Mowa tu o licznych skandalach z jej udziałem.

Pisarka nie wstydziła się swoich rozlicznych relacji hetero i homoseksualnych, a także kontrowersyjnego związku z własnym pasierbem. Kobieta ta robiła wszystko, by jak najlepiej sprawdzić się w różnych zapisanych jej rolach: matki, żony, a także pisarki, aktorki, tancerki czy krytyczki teatralnej. Dzięki temu, że autorki biografii uwzględniły każdą z tych rzeczy, udało im się uzyskać obraz postaci bardzo zróżnicowanej, dwuznacznej, a zarazem w pewnym stopniu pozostającej na bakier z moralnością. Jednocześnie na kartach książki unaocznia się wyraźnie prawdziwy ogrom jej talentu.

"Czytam swój dziennik, jakby pisał go ktoś inny. A skoro tak, może ta opowieść wciągnie także kogoś nieznajomego? Chciałbym to sprawdzić, zaryzykować. Na ile da się w takim wyborze, bo to tylko część większej całości, przekazać splot życia? [...] Coś z tamtych radości, rozczarowań, bólu, poczucia winy?" - tak swoje szkice i notatki, które pisał właściwie od zawsze, podsumowuje Tadeusz Sobolewski, znany krytyk filmowy i publicysta. Jego Dziennik. Jeszcze jedno zdanie to dzieło wyjątkowe i unikatowe, obejmujące lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte, od stanu wojennego po Okrągły Stół, transformację i wolną Polskę.

Ogromna chęć przeżywania, zobaczenia i przeczytania "wszystkiego", niezwykła wrażliwość w ocenach oraz aktywa twórczość Tadeusza Sobolewskiego wzbudzają podziw. Ale Dziennik. Jeszcze jedno zdanie to nie tylko zapis intelektualnych wędrówek, lecz także poruszająca relacja człowieka poszukującego własnego miejsca w świecie. Człowieka w najtrudniejszym, ale też w najpiękniejszym momencie życia.

Antropologia kulturowa pozwala zrozumieć myślenie osób, które żyją całkowicie inaczej od nas, posługują się innym językiem, mają inne zwyczaje i wartości. Wielkie zmiany wprowadził w niej Bronisław Malinowski, a więc Polak, o którym inny przedstawiciele jego narodu prawie nic nie wiedzą, chyba że żyją w kręgach nauk społecznych. Jego dorobek jest nieoceniony, a jego pierwsza polska biografia została zatytułowana "Dzikie żądze. Bronisław Malinowski nie tylko w terenie".

Kim tak naprawdę był Bronisław Malinowski? Doskonale wiemy, że był socjologiem, antropologiem i podróżnikiem, który był pionierem badań terenowych, pozwalających dokładnie przyjrzeć się kulturze innych ludów. Jednak jak wyglądało jego życie?

Książka ta opisuje jego doznania od dzieciństwa w Małopolsce, przez burzliwą młodość, którą spędził z Leonem Chwistkiem i Witkacym w Zakopanem, aż do wyprawy w Triobrandy, po których spisał swoje przełomowe prace dotyczące żyjących tam ludów.

Nie można nie doceniać wkładu naukowego tego podróżnika, jednak był również postacią kontrowersyjną, która niekoniecznie zawsze opisywała siebie i swoje działania zgodnie z realnymi faktami. Jak było naprawdę?

Niesamowita kultura, smaki i atmosfera Gruzji - kto może o tym opowiedzieć lepiej niż dwoje stałych bywalców tamtych rejonów?

Nietypowy cel wakacyjnych wyjazdów, nieodkryta i tajemnicza, a jednak tak bardzo przyjazna i pełna serdeczności dla przybyszów. Gruzja to kraj położony na pograniczu Europy i Azji, który według autorów książki "Gaumardżos" jest miejscem niezwykłym. Gruzini to niesamowicie przyjaźni ludzie, goszczący obcokrajowców z wielką serdecznością, a smaki tamtejszej kuchni na zawsze zapadają w pamięć.

Niezwykłe widoki i przyjazne społeczeństwo to nie jedyne, co czeka na przybyszów w Gruzji - Anna Dziewit-Meller i Marcin Meller przedstawiają ten kraj z nieco innej perspektywy. Bazując na mentalności Gruzinów, tłumaczą ich zachowanie i pewne normy, które dla turystów i osób z zewnątrz mogą wydawać się dość nietypowe. W książce znajdują się odpowiedzi na wiele pytań. Dokąd w Gruzinach tak wielkie poczucie dumy narodowej? Jak wielki wpływ ma wiara na ich codzienne życie? Jak celebrują najważniejszy według nich posiłek, czyli suprę?

Książka Anny Dziewit-Meller i Marcina Mellera to doskonały przewodnik po gruzińskim świecie, który nie bazuje wyłącznie na suchych faktach geograficznych i punktach turystycznych. To swego rodzaju reportaż, napisany z perspektywy częstych gości w gruzińskich domach. Pokazują oni mentalność tubylców i udowadniają, że mimo wielu różnic kulturowych, Polaków i Gruzinów łączy naprawdę wiele. Jeżeli jeszcze nie byliście w Gruzji, to po przeczytaniu tej książki z pewnością nabierzecie ochoty na odwiedzenie tego kraju!

Anna Dziewit-Meller - polska pisarka, dziennikarka, autorka książek dla dzieci, wokalistka. Absolwentka Wydziału Nauk Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Marcin Meller - polski historyk, dziennikarz i prezenter telewizyjny, dyrektor wydawniczy Grupy Wydawniczej Foksal. Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Wieloletni reporter tygodnika "Polityka". Od 2012 roku współpracuje z gazetą "Newsweek".

Druga część doskonale przyjętych przez czytelników wywiadów i reportaży odsłaniających tajemnice polskich gabinetów ginekologicznych. "Ginekolodzy 2. Kolejne tajemnice i jeszcze większy strach" autorstwa Izy Komendołowicz po raz kolejny przedstawiają medyczny świat okiem lekarek, prawniczek oraz aktywistek i opowiadają o często dramatycznej walce o godność i właściwą diagnozę kobiet.

Poprzednia część książki wzbudziła wiele emocji i skłoniła do refleksji nad polską ochroną zdrowia w dziedzinie ginekologii i położnictwa. W drugim tomie cyklu autorka po raz kolejny stara się odnaleźć granicę pomiędzy rzetelną medycyną a etyką zawodową i po prostu ludzkim traktowaniem kobiet we współczesnym świecie.

Czytelnicy za sprawą książki mogą przyjrzeć się między innymi głośnej i poruszającej historii Izabeli z Pszczyny, a także innym dramatom i trudnościom, jakie mogą spotkać młode dziewczyny i kobiety w gabinetach ginekologicznych czy w szpitalach. To właśnie rozmowy z prawnikami oraz rodzinami ofiar zaostrzenia ustawy antyaborcyjnej wydają się być bardzo istotne w dyskusji na temat sytuacji ciężarnych. Aktualna sytuacja jest źródłem rozterek mnóstwa kobiet, które dopiero planują macierzyństwo i które decydują się na kolejne dziecko.

Czy większa świadomość na temat seksualności oraz rzetelna edukacja z zakresu praw pacjenta mogłaby pomóc w zmianie podejścia lekarzy? Odpowiedzi na to i na wiele innych, ważnych społecznie pytań stara się odnaleźć autorka wraz ze swoimi rozmówcami na łamach niniejszej książki.

W naszej księgarni dostępna jest również pierwsza część książki.

Pozycja obowiązkowa dla wszystkich wielbicieli słowa Jane Austen.

Jeśli chcesz dowiedzieć się, kim tak naprawdę była znana i ceniona na całym świecie angielska pisarka oraz jak wyglądała epoka, w której przyszło jej żyć, koniecznie sięgnij po książkę "Jane Austen i jej racjonalne romanse" wybitnej tłumaczki Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej.

Wciągająca biografia tajemniczej i niezależnej pisarki przełomu XVIII i XIX wieku, która, mimo że kochała swoich bliskich, bywała także oschła i niesprawiedliwa w stosunku do nich. Książka jest historią rodzinną i przedstawieniem epoki, w której przyszło tworzyć autorce największych klasyków literatury, takich jak "Duma i uprzedzenie", "Emma" czy "Rozważna i romantyczna". Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak wyglądało życie uczuciowe pisarki romansów wszech czasów, nie wystarczy obejrzeć "Zakochanej Jane". Ta biografia to idealna pozycja dla fanów nie tylko Austen, ale i realiów społecznych XIX-wiecznej Anglii.

Książka dla tych, którzy szukają prawdy i autentyczności w tych trudnych czasach. Szczera, bolesna i wzniosła opowieść, która zdejmuje wszelkie filtry z życia.

David Foster Wallace urodził się w 1962 roku. Był amerykańskim pisarzem, znanym przede wszystkim z trzech powieści: "The Broom of the System", "Infinite Jest" oraz "The Pale King". 12 września 2008 roku zginął śmiercią samobójczą, która poprzedzona była dwudziestoletnią walką z depresją. "Każda historia miłosna jest historią o duchach. Życie Davida Fostera Wallace'a" jest wyjątkowym dziełem biograficznym, które stworzone zostało w dużej mierze w oparciu o nieopublikowane wcześniej prace autora. Były wśród nich listy, rękopisy i dzienniki. W powstawaniu książki brali udział także członkowie rodziny oraz przyjaciele pisarza. D.T. Max odtwarza jego codzienne zmagania, które wiele razy kończyły się triumfem, czasami jednak porażką.

Biografia Wallace'a jest rewelacyjna, wciągająca i przepełniona udrękami chorego człowieka. Jest to historia o walce o życie i sukces literacki, który był dla niego ważny. Leki antydepresyjne pozwalały mu pisać, co było niesamowicie istotnym aspektem jego egzystencji. Powieść pt. "Niewyczerpany żart" jest odważnym zapisem Wallace'a na temat jego ciągłej batalii toczonej z depresją.

W biografii możemy przeczytać o niesamowitym związku pisarza z jego twórczością, opisanym w przenikliwy i poruszający sposób. Całość chwyta za serce, hipnotyzuje szczerością i uczciwością, których symbolem stał się sam David Foster Wallace.