Literatura naukowa i popularnonaukowa

Największe dzieło Ockhama z zakresu filozofii politycznej, pisane prawdopodobnie w latach 1334-1346, w czasie pobytu na dworze Ludwika Bawarskiego w Monachium. Konstrukcja tego dzieła ma postać rozmowy pomiędzy mistrzem uniwersyteckim a uczniem, w której pobrzmiewają echa zaciekłego sporu zakonu franciszkanów ze Stolicą Apostolską, reprezentowaną przez papieża Jana XXII. Jednocześnie na gruncie owego sporu analizuje autor sytuację Kościoła Powszechnego, wytykając błędy i wypaczenia. W związku z tym rodzi się także i krystalizuje idea reformy Kościoła, która przybierze później postać koncyliaryzmu, osiągającego swoje apogeum na soborze w Konstancji.

Efekt studiów Bacona nad Arystotelesem - Opus Maius Bacona podzielone jest na siedem części. Kolejne z nich to: Ogólne przyczyny niewiedzy ludzkiej, Zgodność filozofii z teologią, O pożytku gramatyki, Doniosłość matematyki w naukach, w rzeczach oraz w działaniachtego świata, Perspektywa, O nauce eksperymentalnej i Filozofia moralna.

Cysterski myśliciel, gdy analizuje kwestię natury duszy ludzkiej, ze zrozumieniem mówi o tych, którym trudno pojąć to ważkie zagadnienie. Niemniej, jest przekonany, że w istnienie duszy wątpić nie powinien nawet wyznawca filozofii akademickiej, ponieważ każdy człowiek posiada świadomość tego, że żyje, myśli i odbiera bodźce zewnętrzne. A właśnie ta świadomość świadczy o istnieniu w ciele ludzkim substancji duchowej. Toteż jeśli nawet człowiek nie posiada w swym umyśle obrazu duszy, nie powinien na tej podstawie wyciągać pochopnych wniosków i twierdzić, iż ona nie istnieje. Tym bardziej, że znakomitsze są te rzeczy, które nie mają swych obrazów w umysłach ludzkich Aelred podaje tu przykłady cnót: mądrości oraz sprawiedliwości.

Nowość koncepcji Rousselota wobec wcześniejszych teologicznych koncepcji polega na tym, że kiedyś ujmowano stosunek pomiędzy poznaniem wiarygodności i wiarą jako następstwo jednostronne – poznanie wiarygodności prowadzi do postawy przylgnięcia. Dla Rousselota to wiara jest punktem wyjścia. Nadprzyrodzona zdolność rozpoznania objawienia jest dana każdemu człowiekowi. To koncepcja, która integruje rozum z wiarą i naturę z łaską: te dwa bieguny nie są obok siebie jako autonomiczne porządki, lecz jeden jest powiązany z drugim: rozum w wierze, natura w łasce. Rozum odczepiony od wiary (dyspozycji do wierzenia) jest uszkodzony w swej aktywności racjonalnej. Natura odczepiona od łaski jest naturą zranioną. Dlatego wiara pozwala rozumowi widzieć głębiej a łaska uzdrawia i doskonali samą naturę.

O pisaniu i o kręceniu o Wajdzie i o Wałęsie o Polakach i o Polsce. Czarny humor miesza się w tej opowieści z czarną rzeczywistością tragedia z groteską prawda z fikcją a PRL z wolną Polską. Mieszanka piorunująca. Warto porównać z filmem. Chciałem wyjaśnić że piszę tę książkę głównie ze skąpstwa bo ze dwadzieścia scen co je napisałem i parę pomysłów do filmu nie weszło. A ja niektóre lubię czyli jak mają zginąć na zawsze to je lepiej zapiszę. Z żadnego tam żalu goryczy albo żądzy odwetu boby to było śmieszne. Podobno Harold Pinter jak chciał się zemścić na żonie za to że go zdradza zerżnął jej kochanka. Ja nie mam takich możliwości. Fragment książki

Od redakcji: Po ukazaniu tragizmu ludzkiego upadku jako przejścia od bytu esencjalnego do egzystencjalnego - rozważa wydarzenie Nowego Bytu w Jezusie jako w Chrystusie. W Chrystusie tym Nowym Bycie, ustanawiającym ponownš jedność między stworzeniem a samobytem, możliwe jest przezyciężenie ludzkiego wyobcowania, a więc grzechu i odkrycie sensu własnej egzystencji. Chrystus jest więc mocą zbawienia, partycypacji w Nowym Bycie; stąd też orędzie chrześcijańskie jest ściśle biorąc orędziem o Synu Bożym, w którym działa i uobecnia się bóg, o egzystującym i zarazem pokonującym egzystencję Chrystusie, jest orędziem chrystologicznym.

L. De la Forge uczestniczył bowiem w dyskusji, która najdoskonalszy swój wyraz znalazła w myśli N. de Malebranche`a. Mowa tu o okazjonalizmie i kwestii przyczynowości w naturze. Wątek ten podejmowany był już po wystąpieniu naszego autora przez niemal wszystkich i to właśnie w związku z Descartes`em, do którego go odnoszono. Znajdziemy go u wspomnianego Malebranche`a, ale i u Spinozy, Leibniza i wielu pomniejszych. Z drugiej strony należy przyznać, że gdyby wszelkie pisma wielkiego Descartes`a miały zaginąć, dzieło, o którym mówimy, zastąpiłoby je bez większego uszczerbku dla filozoficznych, a nie fizykalnych czy anatomicznych wątków, jakie w pracach tego uczonego kiedykolwiek się zawierały. Wartość opracowania La Forge`a polegała nie tylko na tym, co z jego wysiłku wynikało dla następnych myślicieli, lecz również i przede wszystkim na tym, że jest to w zasadzie jeden z niewielu prawowiernych uczniów Descartes`a, który nie oddalił się od pierwowzoru, by następnie założyć własną szkołę. Dbałość przestrzegania zasad filozofii kartezjańskiej jest tu oznajmiana już w tytule i nie widzimy, aby w jakimkolwiek miejscu nie była dopilnowywana.

Przed oddaniem do druku 'Medytacji o pierwszej filozofii' Descartes rozsyłał kopie rękopisu, głównie za pośrednictwem o. Mersene'a, wielu osobom z prośbą o opinie. Otrzymane uwagi oraz swoje na nie repliki oddał do druku razem z tekstem właściwym i odtąd stanowią one, jako tzw. 'Zarzuty i odpowiedzi', integralną część 'Medytacji'. Dyskusja nad treściami dzieła rozwijała się i w bogatej korespondencji Descartes's znajdujemy wiele fragmentów polemicznych. Jednak niektóre listy są w intencji ich autorów świadomą kontynuacją dyskusji, można je więc uważać za ciąg dalszy 'Zarzutów i odpowiedzi'. W szczególności należą do nich listy zamieszczone w zbiorze, który ze względów praktycznych opatrzony został tytułem 'Zarzuty i odpowiedzi późniejsze'.

Zbigniew Pronaszko malarz, rzeźbiarz, scenograf, ilustrator, grafik, jeden z najciekawszych artystów polskich pierwszej połowy XX wieku. Odwaga w eksperymentowaniu z formą i barwą spowodowała, że wielowątkowa twórczość tego artysty okazała się w wielu aspektach przełomowa dla sztuki polskiej. Album prezentuje największą kolekcję dzieł artysty, będącą w posiadaniu Muzeum Narodowe w Krakowie.


Bosz 2008, ISBN: 9788389747945, 210x280, 96 s., oprawa twarda