Literatura obyczajowa

Małe szwedzkie miasteczko. Jesienny sztorm. Nadciąga powódź. Grupa mieszkańców znajduje schronienie w restauracji Minny. Z czasem aż trudno uwierzyć, że to przypadek ułożył listę przepełnionych trwogą gości. Restauracja staje się dla nich więzieniem. Schwytani w pułapkę, z godziny na godzinę coraz bardziej rozpaczliwie wypatrują ratunku. Stres wyzwala w nich skrajne emocje, uwalnia demony przeszłości, na jaw wychodzą coraz mroczniejsze tajemnice.

Sygietyński podejmuje w Wysadzonym z siodła (1891) popularny w pozytywizmie temat: rozterek byłego sybiraka, który, po utracie majątku, nie może się odnaleźć w otaczającej go rzeczywistości. Autor pierwszej polskiej powieści naturalistycznej (Na skałach Calvados) kładzie nacisk na społeczne i moralne nieprzystosowanie bohatera, drobiazgowo opisując jego wewnętrzne przemiany.

W tomie pod tytułem 1863 przedstawiony jest obraz Powstania Styczniowego, który, ze znacznym zresztą opóźnieniem, bo dopiero na przełomie XIX i XX wieku, stworzyli wielcy polscy pisarze Stefan Żeromski i Eliza Orzeszkowa. To ówczesne opóźnienie miało dwie przyczyny. Jedną, jawną i mniej ważną, były restrykcyjne działania carskiej cenzury. Drugą, ukrytą i znacznie ważniejszą, były różnice w ocenie Powstania Styczniowego i jego dziedzictwa różnice, które na wiele dziesięcioleci podzieliły polskie społeczeństwo.

Bohater powieści Nikołaj Nasonkin znalazł sposób, aby nie tylko spotkać się z Julią Roberts, nie tylko dotknąć rąbka jej sukienki, nie tylko ją pocałować... Wirtualna miłość po rosyjsku.

Ta niezwykła książka jest atrakcyjna z racji doboru i rozmaitości tematów, różnorodności jej bohaterów, bogactwa skojarzeń i odwołań erudycyjnych, obecności zajmujących wspomnień i anegdot. Ważny jest także jej ton osobisty przejrzyście ujawniający sympatie i antypatie autora ( .) - Jerzy Timoszewicz.

WIĘŹ 2007, ISBN: 9788360356258, 125x200, 342 s., oprawa miękka

Sama książka niezwykła, ale jakże dziwne są także losy jej wydawania w Polsce. Oto Anna Bojarska, pisarka bez dwóch zdań wybitna pisze Agitkę w roku 1982 w czasie stanu wojennego. Książka ma się - oczywiście - ukazać w drugim obiegu. Jednak tak się nie dzieje Agitka okazuje się dziełem w sposób oczywisty nie do przyjęcia dla władz PRLu, ale także dla opozycji demokratycznej. Musi minąć kilka lat by dopiero w roku 1987 ukazała się nakładem krakowskiej Oficyny Literackiej. Ale i to dopiero historia: inni szatani tam byli czynni, ale czyż to symboliczne wręcz dla tej książki o zdradach i oszustwach, o spiskach i o tych co pociągają za sznurki, wydarzenie nie musiało się Agitce przydarzyć. Wiele wskazywałoby na to, że Anna Bojarska powinna być uznaną autorką tzw. głównego nurtu, ale jej przekora spowodowała, że w sposób bardzo ostry zaatakowała lewicową, acz opozycyjną wobec PRL-u inteligencję, ukazując nie tylko jej uwikłania, ale i intelektualną miałkość. Kolejny zatem paradoks wynikający z powodu Agitki - Bojarska wpadła w ramiona prawicy. Warto przeczytać tę powieść, całkowicie odrywając się od politycznych podziałów, bo to po prostu świetna literatura.

Vis-a-Vis Etiuda 2016, ISBN: 978-83-7998-077-2, 145x205, 360 s., oprawa miękka

Akimudy to wszystko i nic. Może wyspa może archipelag może państwo może raj. Tam Stalin w drużynie złych gra w siatkówkę plażową z drużyną dobrych i twierdzi że za życia postępował ściśle według Ewangelii. Tam Franz Kafka rozmawia z Andriejem Płatonowem. Akimudy to także miejsce w którym mieszka Bóg. Jego wysłannik przybywa do Rosji. Będzie ukrzyżowanie na Placu Czerwonym i zmartwychwstanie.... Jeśli dodamy do tego najście zombie na Moskwę i nieuniknione konsekwencje żywi nieboszczycy będą domagać się zwrotu mieszkań i odszkodowań za bezzasadne rozstrzelanie lub śmierć w łagrze otrzymamy charakterystyczną dla Wiktora Jerofiejewa fantastyczną mieszankę prowokacji sarkazmu humoru seksu i absurdu.