Literatura piękna

Książka Marii Kobielskiej jest opracowaniem pogłębionym teoretycznie i dotyczącym spraw o pierwszoplanowym znaczeniu społecznym, przekonującą próbą zastosowania narzędzi krytycznej analizy kulturowej do badania transformacji mnemotopiki, która składa się na pejzaż pamięci zbiorowej.

z recenzji prof. UJ dra hab. Tomasza Majewskiego
Rozprawa Marii Kobielskiej jest jedną z najciekawszych prac o polskiej pamięci kulturowej, jakie zdarzyło mi się czytać. Jest to tekst wybitny pod względem teoretycznym, przenikliwy w warstwie analitycznej i świetny literacko.

z recenzji prof. dr hab. Joanny Tokarskiej-Bakir
Temat podjęty przez Marię Kobielską ma walor społeczno-kulturowej aktualności. Wybór tematu jest gestem tym bardziej istotnym, że wpisuje przedstawiane rozważania w toczącą się obecnie dyskusję na temat przydatności humanistyki i praktycznej wartości badań humanistycznych.

z recenzji dra hab. Jana Sowy

Książka Izabeli Jarosińskiej o Złym jest jedyną pracą o tej powieści pisaną z punktu widzenia historyka literatury, będącego swego rodzaju świadkiem epoki. Autorka umiejętnie wykorzystuje własną pamięć z lat wczesnej młodości, a także ujawnia świetną znajomość realiów warszawskich sprzed kilkudziesięciu lat. […] Książka ma formę swobodnego eseju, zresztą zawsze trzymającego się faktów; jest przeznaczona dla szerszej publiczności, czemu sprzyjają jej niekwestionowane walory literackie.
Z recenzji Michała Głowińskiego
Zły. Instrukcja obsługi to książka „niespiesznego przechodnia”, kogoś, kto z wdziękiem przechadza się po historii literatury, umie kojarzyć pozornie odległe fakty i ciekawie opowiadać. I kogoś, kto umie uważnie, bardzo uważnie czytać; pozostaję pod jej dużym wrażeniem.
Z recenzji Marka Bieńczyka