Sztuka i kultura, antropologia

Od ponad trzydziestu lat Kultura japońska funkcjonuje w świadomości czytelników jako trafne i dobrze napisane wprowadzenie do japońskiej historii i kultury. Podstawą tej edycji jest czwarte jej wydanie tekst został dokładnie przejrzany i uzupełniony, tak że znajdą w nim Państwo dodatkowe informacje dotyczące wielu różnych tematów, między innymi systemu wartości samurajów, buddyzmu zen, ceremonii picia herbaty, konfucjanizmu w epoce Tokugawa, zemsty czretdziestu siedmiu roninów, uczonych z Mito działających na początku XIX wieku, współczesnej kultury masowej i komiksów.

O ile literatura bywa reklamowana, o tyle reklama zwykle nie bywa interpretowana. Gdyby wymagała objaśnienia sensu, straciłaby z oczu cel, dla którego powstała. Można sobie wyobrazić taki skrajny przypadek transgresji między literaturą i reklamą, kiedy ta pierwsza powstaje jako świadomy, zaplanowany komunikat reklamowy, a druga niczego nie reklamuje, pozornie nie ma więc sensu, i dopiero odczytanie w szeregu lub cyklu kolejnych epizodów kampanii promocyjnej nadaje jej znaczenie i naprowadza odbiorcę na jej pierwotny ślad. Paradoksalnie reklama bez słów, artystyczny spot filmowy oparty na scenariuszu, który jest pogłosem lub poświatą treści przemycanych uprzednio przez literaturę, najbardziej ją przypomina.
Niniejsza praca sięga po przypadki znanych artystycznych spotów reklamowych, z których część ma charakter spotów wizerunkowych i była nagradzana na festiwalu w Cannes. Ich wspólną cechą jest miejsce wytworzenia, czyli niemieckie agencje reklamowe, lub produkt albo zleceniodawca, który również pochodzi z Niemiec. Takie zawężenie analizy nie oznacza, że niemiecka reklama wizerunkowa różni się od reklam produkowanych na świecie, ale pozwala utrzymać w ramach i uporządkować wiedzę na temat możliwych, domniemanych, a czasem oczywistych zależności pomiędzy literaturą danego kraju a utrwalonymi w nim normami promocji i marketingu.

Prezentowany Czytelnikowi album w całości poświęcony został artystycznym wizerunkom ciała kobiecego, choć autorka w żaden sposób nie podziela opinii, że ciało męskie jest mniej atrakcyjne bądź mniej godne zainteresowania. Analiza tak okrojonego tematu stworzyła doskonałą możliwość spojrzenia na akt kobiecy wieloaspektowo, poprzez umiejscowienie go w kontekście nie tylko historycznym, ale i światopoglądowym, czy wręcz socjologicznym. Tak widziany akt okazał się interesującym wprowadzeniem do dyskusji na temat roli kobiety w społeczeństwie na przestrzeni wieków, sposobem ukazania zarówno jej zdegradowanej pozycji, jak i powolnego marszu ku emancypacji. Zjawiskiem wręcz fascynującym jest uwikłanie polskiego artysty pomiędzy eksponowaniem ciała kobiecego jako "towaru", a autentyczną jego admiracją jako symbolu doskonałości rozumianej w duchu greckim. W XIX wieku akt stanowił odzwierciedlenie męskich potrzeb erotycznych, w artystyczny sposób kamuflowanych przez malarzy. Swoista jego poetyzacja, która nastąpiła na przełomie XIX i XX wieku, korespondowała z tendencją, by malować tak, żeby się podobało, ale i nie budziło zgorszenia.

Artyst(k)a - czuły narrator. Wcielenia i interpretacje czwartoosobowej perspektywy w tekstach kultury.

Bushido (droga wojownika) to zbiór zasad i ideałów, które dyktowały sposób życia i myślenia samurajów - japońskiej kasty rycerskiej. Kodeks ten był ściśle związany z feudalizmem, miał na celu uzależnienie lenników od panów, czyniąc z nich jak najdoskonalszych żołnierzy i sługi. Etos samurajski kształtował się od okresu Heian do restauracji Meiji, kiedy zlikwidowano podział klasowy. Zawiera w sobie elementy konfucjanizmu, buddyzmu zen oraz rodzimej religii shinto.Współczesne formy bushido nadal występują w strukturze społecznej i gospodarczej Japonii.

Inazo Nitobe zdefiniował Bushido jako drogę, którą wojownik powinien kroczyć tak w życiu codziennym, jak i w swoim powołaniu.

Jak oswoić inność? Jak zmierzyć się z dylematami wielokulturowości? Jakie możliwości otwiera edukacja literacka przed nauczycielem, którego zadaniem jest uwrażliwienie uczniów na potrzeby Innych? Warto w młodych ludziach wspierać przekonanie, że dzisiejsze czasy wymagają wysiłku dostrzeżenia problemów Innych, gotowości do współpracy z nimi, a czasem nawet odwagi jednostki w wyrażaniu niezgody na obojętność tłumu wobec wykluczonych. Autorzy tekstów zebranych w niniejszym tomie przekonują, że klasa szkolna to specyficzny teren rozwijania empatii i praktykowania szacunku wobec Innego, a dobierane celowo lektury i inicjowane dyskusje winny przeciwdziałać umacnianiu się szkodliwych stereotypów płciowych bądź narodowych, a także odrzuceniu ze względu na odmienność poglądów, przekonań, wyznania, gustów, charakterów.

Góry Warszawskie zostały pomyślane jako publiczny grand project - wyniosły i piękny jak piramidy, ale praktyczny jak autostrady i zapory. W rzeczy samej będą zaporą, która zatrzyma sprawl - bezładny rozrost przedmieść - i zmusi miasto do zagęszczania się w obecnych granicach. Dziś jedyną granicą dla sprawlu jest wciąż uciekający horyzont. Nie ma żadnej bariery naturalnej ani prawnej. Może szybciej niż prawo, uda się poprawić przyrodę? Książka dwujęzyczna, w języku polskim i angielskim.

Działanie Kasi Fudakowski oraz wspierającego ją astrofizyka Davida Alvareza Castillo wizualizuje konieczność przemyślenia tradycyjnego pojęcia obiektywności. Za pomocą paraleli badań semantycznych oraz teorii kwantowej wkraczają w paradoksalny i szokujący obszar tego co kryje się poza sztywnymi ramami budowanych przez nas systemów myślowych. Książka dwujęzyczna w języku polskim i angielskim.

W latach 60. i 70. XX wieku odbywało się w Elblągu Biennale Form Przestrzennych. Było ono wówczas największą w kraju cykliczną artystyczną imprezą plenerową. Brały w nim udział takie sławy jak Magdalena Abakanowicz, Edward Krasiński czy Henryk Stażewski. Biennale było wynikiem współpracy Galerii EL i Zakładów Mechanicznych Zamech. Zaproszeni przez galerię artyści przyjeżdżali na kilkumiesięczne pobyty twórcze, by z pomocą fachowców z Zamechu tworzyć ogromne metalowe rzeźby zwane Formami przestrzennymi. Większość z nich można oglądać w przestrzeni Elbląga. Karolina Breguła

Jak rzeźbić, malować i rysować Co kryje się za słowami: ambalaż, fowizm i dripping Każdy młody pasjonat sztuki czy początkujący artysta odnajdzie w tej książce odpowiedzi na te i inne pytania. Z kolei opisane tutaj kierunki w sztuce mogą się stać dla młodych twórców cenną inspiracją.

Książka jest próbą syntetycznego opisu estetyki pragmatycznej, jednego z najprężniej rozwijających się nurtów we współczesnych badaniach w dziedzinie estetyki. Autor rozwija wątek otwartości perspektywy badawczej estetyki pragmatycznej. Koncentruje się na aspekcie cielesnego ugruntowania doświadczenia estetycznego poprzez uzasadnianie pojęcia myślenia wcielonego i znaczeń wcielonych. Chce w ten sposób odpowiedzieć na pytania: czy artysta w trakcie procesu twórczego myśli równie uważnie jak naukowiec? w jaki sposób w doświadczeniu estetycznym pojawiają się znaczenia? dlaczego nowe zjawiska w sztuce bardzo często wywołują w nas opór i niechęć? Estetykę pragmatyczną zapoczątkował John Dewey publikując w 1934 roku książkę Sztuka jako doświadczenie, a od końca XX wieku twórczo rozwija jej wątki m.in. amerykański estetyk Richard Shusterman.

Album Fortyfikacje odsłania bogactwo zabytkowych budowli fortecznych, które znajdują się w Polsce. Warto bliżej przyjrzeć się nie tylko obiektom znanym i lśniącym pełnym blaskiem. Eksploracja położonych na terenie Polski twierdz, schronów bojowych i podziemnych fabryk oraz oglądanie ufortyfikowanych mostów, kwater wojskowych i nadbrzeżnych baterii to źródło niepowtarzalnych emocji.
 

Publikacja pokazuje dynamiczną interakcję nowoczesnej kultury i fotografii. W takiej perspektywie fotografia współtworzy współczesne rozumienie świata - jest metaforą dla twórców literatury filmu i sztuk plastycznych a z drugiej - należy do codziennych amatorskich praktyk. Książka przedstawia znakomitą panoramę niemal dwustu lat istnienia fotografii w perspektywie badań kulturowych socjologicznych i artystycznych dzięki czemu może być przydatną lekturą dla osób które po prostu chcą zrozumieć czym dziś jest fotografia. Dr hab. Marianna Michałowska Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

“Francuskie szafki kredensowe w zbiorach Zamku Królewskiego na Wawelu” to publikacja z serii „miniaturek wawelskich” omawia zespół francuskich szafek kredensowych, który. Wykonanie i popularność datuje się na okres późnego renesansu, drugiej połowy i schyłku szesnastego wieku. Bogato zdobione meble, zostały przedstawione na zdjęciach. Różnorodność mebli pozwala zorientować się w tendencjach dominujących wówczas w meblarstwie francuskim.

Studium peryferii artystycznych świata.

Ostatnie dzieło wybitnego historyka sztuki o wielkiej wrażliwości społecznej to studium peryferii artystycznych świata, wykluczeń z głównej historycznoartystycznej narracji. Autor szuka metod odwracania, podważania tejże narracji, ujawniając przy tym artystyczne (i nie tylko) praktyki wykluczania. Studium oparte na porównawczej, horyzontalnej metodzie pozwala spojrzeć na kultury pozostające poza głównym nurtem jak na całość zjawiska peryferii - nawet jeśli nie po to, by zmieniać świat, to przynajmniej aby go zrozumieć.

Autorka stawia sobie ambitne zadanie przyjrzenia się, jak sztuka nowoczesna oddziałuje na nasze życie i jak my odpowiadamy na sztukę. To oddziaływanie jest możliwe dzięki łamaniu konwenansów oraz ukrytemu humorowi. Dowcip w sztuce, humor sztuki często są przemilczanym tematem, a sztukę zwykło się ujmować w Sartre owskim duchu powagi. Autorka sprzeciwia się takiej tendencji, pokazując, w jaki sposób sztuka staje się grą z widzem, zabawą z rzeczywistością, dowcipem, który został spłatany naszym oczekiwaniom. Ta lekkość sztuki nie oznacza jednak miałkości czy braku istotowych treści, przeciwnie, właśnie dzięki humorowi można wydobyć z rzeczywistości wiele nowych aspektów, a dzięki rozbiciu powagi - przeformułować własny światopogląd.

Z recenzji dr hab. Joanny Hańderek

"Z najwyższym uznaniem odnoszę się do książki "Jak U siebie. Zamieszkiwanie i komfort" z trzech następujących powodów: [1] ponieważ porusza problematykę cały czas dość słabo obecną w polskim piśmiennictwie socjologicznym i etnologicznym, [2] ponieważ relacjonuje tę problematykę w oparciu o bardzo oryginalnie pomyślany, wzorcowo i rzetelnie przeprowadzony projekt badań empirycznych oraz [3] dlatego, że dostarcza ciekawych i wartych uwagi podpowiedzi do przewartościowań (choćby i niewielkich, lecz inne są już w zasadzie niemożliwe) na poziomie obowiązującej nas wszystkich teorii socjologicznej". Z recenzji prof. dra hab. Rafała Drozdowskiego "Odwołując się do jasno wyłożonych przekonań i założeń co do "charakteru świata społecznego", Marta Skowrońska buduje zniuansowany model strukturalny (relacyjny) zjawiska komfortu, który dopełnia odwołaniami do rezultatów badań empirycznych i erudycyjnymi ich komentarzami. Model ten uznaję za istotne osiągnięcie autorki pracy, przesądzające o wartości przedsięwzięcia badawczego, a także niezwykle wartościowy wkład w dorobek polskiej socjologii ostatniej dekady, przede wszystkim wkład w przebudowę jej dziedzinowego przedmiotu. Zaprezentowany model przybliża społeczną istotę zjawiska komfortu, nadaje temu zjawisku postać kategorialną". Z recenzji prof. dra hab. Rocha Sulimy