Polityka kierunków neoawangardy węgierskiej 1966-1980 Magdalena Radomska

Politykę kierunków neoawangardy węgierskiej generowały zatem dwa czynniki. Z jednej strony był to kształt tworzonego w tym czasie dyskursu historii sztuki ukierunkowanego na zachodnie kategorie pojęciowe z drugiej - język sztuki ukierunkowany na politykę którego polem twórczym było semantyczne pole minowe. Zaabsorbowanie artystów językiem politycznym - pojęciami muru klatki kostki brukowej a także zaangażowanie intelektualne w takie wydarzenia jak interwencja wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji - powoduje iż analizy dzieł odsłaniają niezwykle świadomy język oraz kategorie którym język historii sztuki - oparty na prymacie kategorii kierunków artystycznych - nie jest w stanie sprostać. To właśnie semantyczne pole minowe było przedmiotem zainteresowania artystów jednakże dla badacza jawi się ono jako podwójnie zaminowane - nie tylko za pomocą kategorii ideologii marksistowskiej ale także zachodnich kategorii pojęciowych. Pisanie o sztuce neoawangardy węgierskiej możliwe jest tylko w oparciu o podwójnie zaminowane pole semantyczne. Piszący zmuszony jest zatem uważać na każdy krok. Praca jego jest pracą sapera - polega nie na unikaniu min lecz umiejętnym ich wysadzaniu mistrzostwo - na niepozostawianiu nowych.

UNIVERSITAS 2013, ISBN: 978-83-242-2272-8, 155x240, 744 s., oprawa miękka

Polityka kierunków neoawangardy węgierskiej (1966-80) Magdalena Radomska